پرورش گوسفند شاروله

• بودجه: حدود 500 میلیون تومان
• ظرفیت : 50 راس مولد
• تعداد اشتغال: 2 نفر
• مساحت زمین مورد نیاز جهت پرورش: 1000 متر مربع

معرفی گوسفند نژاد شاروله

گوسفند شاروله یکی از نژادهای مشهور گوسفند در جهان است. خاستگاه گوسفند شاروله کشور فرانسه است و هنوز هم این دام در سراسر فرانسه پرورش داده می شود. این گوسفند یک نژاد گوشتی-شیری است که پرورش آن در کشورهای دیگر نیز رایج است

این نژاد تونایی تولید گوشت بالایی دارد و معمولا در مراتع آزاد و نیمه آزاد چرا می کند. زمان جفت گیری این گوسفندان در فصل پاییز است

درصد دوقلوزایی در این گوسفندان بالا بوده و بره های متولد شده اغلب سنگین و با لاشه بدون چربی هستند. رشد بره های شاروله سریع بوده و از نظر ژنتیکی برای اصلاح نژادی گوسفندان دیگر بسیار مناسبند. کشور فرانسه سالیانه ۴۰ تا ۵۰ درصد از مواد ژنتیکی گوسفند را از نژاد شاروله صادر میکند

انتخاب نژاد شاروله

این نژاد به دلیل ویژگی های خوب گوشتی مانند رشد سریع، لاشه با کیفیت و با چربی پایین و سازگاری بالا و همچنین به دلیل ویژگی های خوب شیری مانند بلوغ زود رس، باروری و توانایی شیردهی بالا انتخاب می شود

افزایش وزن روزانه	گرم ۳۵۱
وزن بره نر ۱ ماهه	کیلوگرم ۱٫۸
وزن بره نر ۷۰ روزه	کیلوگرم ۱۵٫۹
میزان دوقلوزایی در هر زایمان	۱٫۸ کیلوگرم
وزن گوسفند ماده بالغ	کیلوگرم ۹۵-۸۰
وزن گوسفند نر بالغ	کیلو گرم۱۱۰-۱۷۰

ویژگی های ظاهری نژاد شاروله

جثه متوسط تا برزگ و عضلانی
کمر دراز و ران و کپل بسیار ماهیچه ای
پاهای کوتاه و فاقد پشم
معرفی گوسفند نژاد شاروله

میزان باروری در گوسفندان نژاد شاورله قابل توجه است و درصد دوقلوزایی آنها نیز بالاست. این گوسفندان در فصل تولید مثل اغلب باردار می شوند و اغلب در ماه دسامبر زایش دارند. بره زایی در ماه دسامبر ۱۸۰ درصد و در ماه فوریه ۲۰۰ درصد است.

بره هایی که در بهمن ماه تا اسفند متولد می شوند به همراه مادرانشان در مرتع پرورش داده می شوند. این بره ها درصد لاشه قابل توجهی در حدود ۵۳ – ۵۰% دارند. بره های شاروله اغلب کم چرب و عضلانی دارند. این گوسفند ها در قسمت کمر و ران ماهیچه زیادی دارند

درصد لاشه نژاد شاروله بیشتر از سایر نژاد ها است و به همین دلیل اغلب برای تولید گوشت پرورش داده می شوند. از قوچ های این نژاد برای اصلاح نژادهای دیگر و تولید بره زایی عضلانی استفاده می شود.

خصوصیات دیگر گوسفند نژاد شاروله

گوسفند شاورله میزان شیردهی قابل توجهی نیز دارد. این نژاد هم از نظر تولید گوشت و هم از نظر شیر یکی از بهترین نژاد ها در سراسر جهان است.

این گوسفند مقاومت بالایی در شرایط آب و هوایی مختلف و سرمای سخت زمستانی دارد. در فصل زمستان بره های این نژاد همیشه در حال چرا هستند و فقط شب ها به آغل برده می شوند. اجرای برنامه های اصلاح نژادی برای این نژاد بیشتر با هدف افزایش کیفیت رشد دام و لاشه صورت می گیرد که در نهایت منجر به سوددهی بالا برای دامدار می شود.

سالیانه ۸۰۰ هزار گوسفند شاورله تولید مثل می کنند و تمامی مشخصات آن ها در طی برنامه های اصلاح نژادی ثبت گردیده و تمامی اطلاعات طبق اصول آماری جمع آوری می شود. حدودا ۱۰۰ هزار راس از میش های نژاد شاورله به وسیله فناوری تلقیح مصنوعی و به روش لاپاراسکوپی بارور می شوند تا بره هایی اصلاح شده تولید کنند.

هم اکنون پرورش نژاد شاورله در ۲۵ کشور جهان رایج است که مهمترین این کشورها: فرانسه، کانادا، سوئیس، لهستان، اسلواکی، ژاپن، ترکیه و چین می باشد.

خاستگاه اصلی این نژاد منطقه‌ای به همین نام (شال یا به اصطلاح محلی چال) در شهرستان بوئین‌زهرا می‌باشد. ولی به‌طور عمده می‌توان این نژاد را در سایر نقاط استان از قبیل شهرستان قزوین – آبیک – تاکستان – بخش آوج (خرقان غربی) و شهرستان بوئین‌زهرا نیز یافت. ضمن اینکه استفاده از این نژاد و پرورش آن به استان قزوین نبوده و در استان‌های دیگر کشور از قبیل کرمان – سمنان – گلستان – یزد – فارس و سایر استان‌های به‌عنوان پایه پدری ، اغلب در آمیخته گریهای تجاری مورداستفاده قرار می‌گیرد.

ویژگی‌های ظاهری

گوسفند شال با رنگ خاکستری (به اصطلاح محلی شیر بز) با دست و پاها ، شکم ، سر و صورت مشکی و وجود یک لکه سفید بر روی پیشانی (قشقه) از سایر نژادها مشخص می‌شود. رنگ دیگر این نژاد که فراوانی آن نسبت به رنگ خاکستری بسیار کم می‌باشد. رنگ قهوه‌ای سوخته یا قمرال می‌باشد که در اصطلاح محلی به نام سیاه‌چال معروف است..

دنبه این نژاد در اصل بسیار بلند بوده(حتی پایین‌تر از مفصل خرگوش) ولی هم‌اکنون با اجرای طرح‌های اصلاح نژادی که ارسال 1368 در قالب طرح ملی اصلاح نژاد گوسفند با همکاری مردم (قوچ اصیل) شروع شده و هم‌اکنون نیز ادامه دارد با انتخاب و به گزینه‌های انجام شده اندازه دنبه در گله‌های تحت پوشش به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است. بره‌ها در بدو تولد به رنگ مشکی بوده و این رنگ با رشد حیوان به سمت قهوه‌ای تیره پیش می‌رود و پس از اولین پشم‌چینی این رنگ به سمت رنگ اصلی حیوان بالغ (خاکستری) سوق پیدا می‌کند از ویژگی‌های دیگر این حیوان وجود منگوله در زیر گردن می‌باشد که به عقیده برخی از دامداران وجود منگونه در گوسفند بیانگر تولید شیر بیشتر می‌باشد.

ویژگی‌ها و پتانسیل‌های تولیدی نژاد شال

این نژاد در رده گوسفندان گوشتی طبقه‌بندی‌شده و دارای ویژگی‌های زیر می‌باشد:

از لحاظ تولید گوشت حائز اهمیت است

ضریب تبدیل غذایی ، منجر به افزایش وزن روزانه 250-280 گرم در طول دوره پروار شده که در نهایت گواه بازده اقتصادی آن می‌باشد.

بالا بودن درصد دو قلوزاییدرصد دو قلوزایی به‌طور طبیعی در گله‌های با مدیریت مناسب در حدود 15-20 درصد گزارش می‌شود. لازم به ذکر است که سهم مناسبی از دام‌های تک قلوزا در آستانه دوقلوهایی قرار دارند زیرا انجام فلاشینگ و تغذیه دستی منجر به افزایش دو قلوزایی تا حد 30-35 درصد می‌شود. اگر چه در ایستگاه گوسفند شال دو قلو زایی این نژاد 40 درصد نیز گزارش شده است.

پیش رس بودن این نژاد نسبت به نژادهای دیگربره‌های نر و ماده مازاد در پایان دوره شیرخوارگی (چهارماهگی) آماده پروار می‌باشند

.
توانایی سه بارزایش در دو سال:این نژاد توانایی سه بار زایش در طول دو سال پیاپیرا دارا می‌باشد (هر 8 ماه یک زایش).
(توانایی زایش خارج از فصل با انجام عملیات سیدرگذاری(هورمون تراپی 

لاشه دام

(فاکتورهای لاشه در بره‌های پرواری (مقادیر به‌صورت درصد
بازده لاشه	49/799
نسبت گوشت	47/567
نسبت استخوان	17/83
نسبت چربی	13/46

تولید شیر

گوسفند نژاد شال علاوه بر دارا بودن قابلیت پیش رس بودن و تولید گوشت مطلوب توانایی تولید بیشتر قابل‌ملاحظه‌ای نیز دارد. در یک بررسی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین میزان تولید شیر میش شال در ماه‌های مختلف یک دوره شیردهی بدین‌صورت گزارش گردیده است.

(ماه(دوره شیردهی	اول	دوم	سوم	چهارم	پنجم	ششم
میزان تولید شیر (گرم (در روز	1231	1006	885	869	813	629

همچنین طول دوره شیردهی کل تولید شیر چربی پروتئین لاکتوز و کل ماده خشک شیر میش به ترتیب 143.9 روز ، 121.5 کیلوگرم 5.84 ، 5.77 ، 4.95 ، 17.39 درصد برآورد شده است.

گوسفندان دومنظوره دنیا که تولید شیرشان در مرتبه دوم اهمیت قرار دارد در یک دوره 150-90 روزه حدود 100-50 کیلوگرم شیر تولید می‌کنند و از این حیث گوسفندان شال تولید شیر بالاتر از گوسفندان دومنظوره دنیا دارند.